چگونگی تشخیص و عوارض درمان سرطان

چگونگی تشخیص سرطان

بر عکس عوامل مختلفی که در ابتلا به سرطان در بزرگسالان ذکر می‌شود مانند: تغذیه نامناسب، استعمال دخانیات، آلودگی هوا و بسیاری عوامل متعدد دیگر، علل ابتلا به سرطان در کودکان تقریباً ناشناخته است.

شما جهت درمان فرزندتان می‌باید به پزشکان متخصص کودکان که فوق تخصص خون و سرطان هستند مراجعه نمایید. پزشک معالج کودک شما جهت تشخیص بیماری ممکن است از یک یا مجموعه‌ای از روش‌های تشخیص ذیل استفاده نماید.

آزمایش خون
خون کودک گرفته شده و انواع مختلف سلول های خونی از نظر طبیعی بودن تعداد و شکل ظاهری مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

تصویربرداری
شامل رادیولوژی (عکس برداری)، سونوگرافی، سی تی اسکن، ام آر آی و اسکن استخوان است.

نمونه برداری
معمولا برای تشخیص قطعی بسیاری از سرطان‌ها ضروری است در نمونه‌برداری یا بیوبسی سلول‌ها یا بافت‌های قسمت خاصی از بدن برداشته شده شده و زیر میکروسکوپ بررسی می‌گردند. این نمونه برداری از بافت های مختلف بدن مانند: غدد لنفاوی‌، مغز استخوان یا مایع نخاعی انجام گیرد این کار تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌گردد و کودک هیچ دردی را احساس نمی‌نماید.

نمونه برداری از مایع نخاعی
سوزن مخصوصی به فاصله بین مهره‌های پشت وارد شده و مقدار کمی از مایعی که اطراف نخاع را فراگرفته برداشته می‌شود. این مایع در زیر میکروسکوپ به منظور پیدا کردن سلول‌های سرطانی بررسی می‌شود این کار تحت بی حسی موضعی انجام می‌گردد و کودک هیچ دردی را احساس نمی‌نماید.

آزمایش ژنتیک
توسط آزمایش ژنتیک که یکی از پیشرفته ترین روش های تشخیصی است عوامل ژنتیک بررسی می‌شود.

درمان های رایج در سرطان

درمان سرطان در سرطان های مختلف مشابه یکدیگر نیست. پزشک کودک شما و درجه سرطان، نوع درمانی که با توجه به شواهد علمی با نوع سرطان کودک مطابقت دارد را تعیین می نماید. در بیشتر موارد درمان‌های ترکیبی برای بیماران توصیه می‌گردد و در مان‌های رایج در سرطان شامل شیمی درمانی پرتو درمانی و جراحی است.

شیمی درمانی
استفاده از داروهایی است که در توانایی رشد و گسترش سلول های سرطانی اختلال ایجاد می‌نمایند.

پرتودرمانی
از اشعه ایکس با انرژی بالا برای تخریب سلول های سرطانی استفاده می‌شود.

جراحی
در بعضی از انواع سرطان ها مانند تومورهای مغز و نخاع و یا استخوان، پزشک معالج پیشنهاد جراحی را می‌دهد.